গীতাঞ্জলি দেৱী
জাৰজ ডাৱৰ এটুকুৰাই জোনটো ঢাকি
ধৰাৰ সময়ত কৰুণ হৈ পৰা আইৰ চকুদুটা দেখি জানিছিলোঁ,
পচোৱা কঠীয়াখিনি এইবাৰো তুলিব নোৱাৰিব ।
এচুকত জ্বলি থকা টিপচাকিটো তুলি
জোকাৰ এটা মাৰি চাই আয়ে মুখখন মচিছিল।
তেতিয়াই জানিছিলোঁ
পোহৰাব পৰাকৈ আইৰ হাতত আৰু একো নাথাকিব ।
