সাহিত্যত এক নৱজাগৰণ

 প্ৰগতি গগৈ চাংমাই

সাহিত্য সমাজৰ দাপোণ
জাতিৰ বুকুৰ কুটুম,
ভিন ভিন উপাদান
সৃষ্টি হৈছে সাহিত্য মহান।
সময়ৰ সোঁতত ক্ৰমবৰ্ধমান
সাহিত্যৰ কালজয়ী গান,
যুগে যুগে মহীয়ান
এয়া যে সভ্যতাৰ দান।
ন ন সৃষ্টিৰ পাতনিৰে
গাঁথিছে মালা সাহিত্যৰে,
সভ্যতাৰ পৰিচয়েৰে
জিলিকিছে বিশ্বজয়েৰে।
কোটি কোটি প্ৰণাম
মহান মনীষী,
ন ন সৃষ্টি অনন্ত অনাদি
ভাষাৰ পানচৈ মেলি।
সাহিত্যত এক নৱজাগৰণ
কৰিছে মানৱে অৱলোকন,
ন ন বিষয়ত অনুধাৱন
উপলব্ধি আত্ম অনুভৱৰ।
গল্প, প্ৰৱন্ধ, ৰচনা
কবিতা, অণুগল্প কৰিছে বৰ্ণনা;
উপন্যাস, সাধুকথা
লিখিছে জীৱন গাঁথা।
সাহিত্যৰ ছন্দোৱদ্ধ অংগসজ্জা
ধুনীয়া ধুনীয়া অলংকাৰ, উপমা;
মালিতা , বিৰহ বেদনা
উথপথপ এসোপা ভাৱনা।
মহান ব্যক্তিৰ মহান জীৱনীৰে
গঢ়িছে মানৱ সঞ্জীৱনীৰে,
নিত্য নতুন কৰ্ম
উদ্যমৰ পিন্ধি বৰ্ম।
সাহিত্যৰ হেঙুলীয়া বাট
পোহৰাই এন্ধাৰৰ গাত,
গঢ়িছে নৱ জাগৰণ
পিন্ধি নতুন আৱৰণ।